Den elentriek kost een smak,
ik doof het licht op het gemak,
grabbelend zoekend naar papier,
wil ik geen vingers vol met kak.
Het gas, amai mijne frak,
een aanslag op de geldzak,
de stoof blaast koud en kil,
netflixen in de slaapzak.
Die fucking Poetin annexatie,
vrekkig kopen door inflatie,
grasduin ik in mijn spaarboek,
wachtend op loonindexatie.
Ministers staren in het rond,
ze zijn niet allen even blond,
maar kijken weg en stampen ons,
diep in de Vlaamse grond.
Ik weet ik klink wat zuur,
maar zou je niet op den duur,
als geld waarde verliest,
en je leeft van factuur tot factuur.
Ignace Vandewalle
