Ik dool waar gedachten geen naam dragen.
Waar gruwel de stilte oorverdovend laat.
Waar de eentonige hoeveelheid mijn zinnen kraakt.
Slaap zacht nooit meer verleden.
Sterf o oord waar doden worden geboren.
Ik smeek u hersenen o neurogoden.
Laat ons vergeten pijn en leed te baren.
Laat ons vergeten woede te vergaren.
Laat ons vergeten haat te sparen.
Adem diep amnesia.
De sleutel naar arcadia.
Ignace Vandewalle