Daar zwoelt ze dan die zonnestraal.
Daar woelt ze dan mijn einder door.
De prikkels zonder echt verhaal,
k.o. geslagen door je meteoor.
De diepte van dit gevoel,
Verwijdert de twijfels uit mijn bestaan.
Mijn lippen trillen bij elke zoen.
Mijn hart eeuwig als een zwaan.
De zonnestraal brengt mij geluk.
Geen woord of traan teveel.
Geen blik zonder dat gevoel.
Geen knuffel zonder de explosie van mijn hart.
Geen grap zonder diepe blijdschap.
Geen tijd in relativiteit
Maar enkel radertjes op zoek naar elkaar.
Puzzelen in tijd en verdraagzaamheid.
Naar het Nirvana van de harmonieusiteit.
Op zoek naar een mooi geheel.
Ik hou van jou..mijn evenbeeld.
Ignace Vandewalle
