In de dwangbuis van mijn hoofd
Staar ik door de tralies van mijn ziel
Naar de celdeur van mijn leven
Het lot spaart geen planning die me regelt
hecht mijn geluk aan cactusnaalden
terwijl ze me drijft langs sombere paden
Ik zwem in een bokaal van dromen
Ingedoopt in een aquarium van angst
Verzonken in een zee van twijfels
Mijn vrijheid is er geen
Mijn wil doolt nergens heen
Mijn hoop niet meer reëel
In de kooi van mijn kooi
Dool ik zonder gisteren
Naar een morgen van vandaag