We zijn wat we kwijt zijn.
Niet wat we bezitten, maar wat we missen.
Niet wat we beheren, maar wat ons ontgaan is.
Niet wat we liefhebben, maar wat ons hart ontbeert.
Wat rest?
Een doelloos pompende spier.
Een zak water en koolstof.
De dystopie van mijn bestaan
Ignace Vandewalle
