twitter twitter

Als het wit verdwijnt. ()


Bij de eerste blik wazig een palet,
bij de tweede blik een kleurig tafereel,
en dan ontwaakt een glooiende regenboog.

Kleuren vullen wat leeg is,
omringen ons bestaan,
kruiden onze toekomst.

Maar als kleuren zich onttrekken.
Als zwart-wit rest.
Leer je er mee leven.
In absolute tegenstelling.
De rebelse strijd van het genese.
Primaire, simpel, krachtig…..

Het zijn niet van zijn recht ontstolen.

Maar als het wit verdwijnt.
Heerst obscuriteit.
Domineert de leegte van het oneindige.
Dansen schaduwen het macaber pleit.

Wanneer zwart,
is de zon niet verdwenen.
De nacht lucubreert tot de morgen.
De bewolking tot het heil van de wind.
De ogen tot hersenen ze openen.

Open je ogen,
laat het wit binnen,
versier de kleuren.
Trek de regenboog over je horizon.

Want als het wit verdwijnt,
is de wereld geen leven,
maar een plaats…….

Ignace Vandewalle

<< Terug naar alle gedichten

Bookmark and Share

© 2024 Ignace Vandewalle  |  webdesign by Creatief.be
v